Zit die deuk in je plan? Een interview met Kees Buckens

Kees, wat heb jij met beeldende kunst?
‘Ha! Ik doe vanaf mijn 5e niets anders. Verwondering, verbazing en arbeid: dat is het snijvlak van beeldende kunst. Met een verhoogde bloeddruk naar de schoonheid voor je te kijken. Elke dag is er een om iets nooit gezien te hebben.’

Kees ging naar de kunstacademie. ‘Mijn ouders waren not amused. Mijn vader had een ingenieursbureau en zag daar voor mij ook een toekomst in. Toen mijn vader heipalen ging berekenen voor een kunstwerk dat ik in opdracht maakte in de vrije ruimte bij de kust, vond mijn vader dat fantastisch. 

Kunst gaat ergens over. ‘Ik verbaas me en maak me kwaad over hoe wij omgaan met de aarde. Geen visie, de natuur laten verdwijnen. Wat kun je eraan doen? Ken je mijn vogelhuisjes voor de kleine gevleugelde vrienden? Daar worden de mees en de merel vrolijk van. Dan heeft kunst een functie.’

Je bent al meer dan 25 jaar docent. Hoe kijk jij naar jouw vak? 
‘Learning by doing. Ik probeer te zorgen dat iedereen met iets de deur uitgaat. Het hoeft niet boven de bank. Heb je nog niet eerder iets met beeldhouwen gedaan? Begin dan eerst eens met een tekening. Bouwen aan zelfvertrouwen. 
Ik zeg niet zoveel tijdens een les. Maar ik kijk wel de hele tijd. Ik meen te kunnen zien wat er nodig is. Sommigen zijn bezig en die kun je met rust laten. Anderen kijken me verlangend aan. Met een rood potlood krijg je dan een streep. Vraag ik: “Daar zit ie dan, de deuk. Zit dat in je plan?” 

Ik ben van het direct beheerst begeleiden. Er wordt niet gepolderd. Als ik de naderende ontsporing gemeld heb voelt het goed.’

Je hebt altijd volle groepen. En een wachtlijst. Wat is jouw geheim?
‘Ik ben de antireclame voor een docent. Ik kijk goed, schat de mogelijkheden van iemand in. Het moet doable zijn. Draai het eens om. Dan zie je het anders. Dat zijn eyeopeners.
Als de boel vastloopt grijp je in. Ik ben het meest verbaasd dat leerlingen weer terugkomen. Plezierig vind ik dat. Op een soort moment wordt het vertrouwd. Dan gaat het wel ergens over. Er is meestal feest op het eind. Er wordt begeistert gewerkt.’

Waar zit jouw begeisterung?
‘Ik geef graag les. Kennisoverdracht is iets wonderlijks. Echt waar. Heel elementair. Als je dit doet ga je anders naar de werkelijkheid kijken. Missie volbracht. Wat je beoogt begint dan binnen te komen. Daar kun je veel plezier aan beleven.’

Na het interview loop ik nog even mee naar het lokaal en raak aan de praat met Areanne, een van Kees’ cursisten. Ze bewerkt een groot stuk albast. Areanne: "Fijne sfeer hier. Sommigen komen al meer dan 20 jaar. Kees houdt je goed in de gaten. Met veel humor geeft Kees je inzicht.”

Interview: Marjolein van der Linden
Foto: Docent Kees Buckens (rechts) geeft feedback